مقدمه :
در دهه اخیر بیماری آلزایمر پنجمین علت مرگ و میر در سنین بالای 65 سالگی است و تخمین زده می شود تا سال 2050 تعداد این بیماران در دنیا به 115 میلیون نفر برسد .گزارشات اخیر نشانگر آن است که میزان هزینه صرف شده برای این بیماران از میزان هزینه های مربوط به بیمای های قلبی و سرطان افزون تر شده .
روشهای تصویر برداری عصبی شامل SPECT ، PET ، MRI در مورد تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل ابتدایی موفق بوده ولی بعلت مشکلات موجود استفاده از آنها بعنوان روش متداول در غربالگری بیماری آلزایمر محدود است ، هر دو روش PET و SPECT علاوه بر این که دارای خطر اشعه رادیواکتیو می باشند ، روش سخت ، زمان بر و پرهزینه می باشند.
ارزش تشخیص زود هنگام در بیماری آلزایمر از آنجا اهمیت پیدا می کند که با درمانهای امروزی می توان بطور شایسته پیشرفت بیماری را به تاخیر انداخت ، و در نتیجه با این وسیله می توان کیفیت زندگی این بیماران را بهتر کرده و استرس مربوط به پرستاری و هزینه های مربوطه را کاهش داد .
روش :
بیماری آلزایمر منجر به تخریب هسته های سلولهای عصبی می شود و بدنبال این تغییرات در فعالیت الکتریکی مغز تغییرات مهمی ایجاد می شود که این تغییرات را می توان با افراد سالم مقایسه کرد.
آهستگی منتشر در الکتروآنسفالوگرافی این بیماران با میزان کاهش شناخت مطابقت دارد ، با این روش می توان پارامترهای معنی داری را در الکتروآنسفالوگرافی برای تشخیص زود هنگام بیماری و طبقه بندی آن استخراج کرد در ضمن اختلاف بارزی در الکتروآنسفالوگرافی بین بیماران آلزایمری که حامل آلل APOE epsilon 4 و آنهایی که حامل این ژن نیستند وجود دارد .
افرادی که بدون علائم دمانس هستند ولی از نظر ژنتیکی احتمال بروز بیماری آلزایمر در آنها زیاد است، فنوتیپ فیزیولوژی نورونهای آنها دارای افزایش تحریک پذیری و اختلال در ساختمانهای عمقی مغز که منشاء تولیدامواج آلفا هستند، می شود ، و این تغییرات را حتی دهها سال قبل از بروز اولین علائم بالینی دمانس میتوان یافت .
نتیجه:
الکتروآنسفالوگرافی کمّی وسیله تشخیصی آسان و در درسترسی است که می تواند برای تشخیص زود هنگام بیماری آلزایمر و پیگیری درمان دمانس مفید باشد، و این روش می تواند مکمل معاینات کلینیکی و یک وسیله ارزیابی مستقل ، در نتیجه پاسخ دهی به درمان دارویی بیماران مبتلا به آلزایمر باشد .
دکترداود آذرنگی نورولوژیست